Wstęp do objawień
Zacznijmy od wyjaśnienia czym są objawienia...
Jest to nadzwyczajne działanie łaski Bożej, podczas której Bóg poprzez Najświętszą Maryję /tak zwane objawienia Maryjne/, Archaniołów, Aniołów czy poszczególnych Świętych pragnąc rozmawiać z człowiekiem, wyraża mu Swoją wolę, bądź też ostrzega przed grożącymi karami, gdy człowiek popełnia grzechy i nie zachowuje Prawa ustanowionego przez Boga, zawartego w Dekalogu.
Objawienia dzielimy na publiczne, które są skierowane do całej ludzkości i objawienie prywatne.
Objawieniem publicznym jest Słowo Boże skierowane do całej ludzkości zawarte w Piśmie Świętym, które obowiązuje każdego katolika a które zobowiązany jest je słuchać, zachowywać i w nie wierzyć; w to Słowo, które Bóg do człowieka kieruje.
Niekiedy jednak przekaz zawarty w Piśmie Świętym dla przeciętnego katolika bywa trudne do zrozumienia. Wyłączne prawo do tłumaczenia Słowa Bożego posiada Nauczycielski Urząd Kościoła. Poza Nim nikt nie może dowolnie sam z siebie Go publicznie interpretować.
Poza Objawieniem publicznym istnieją też objawienia prywatne, podczas których osoba, bądź osoby wybrane otrzymują widzenia często połączone z różnymi przesłaniami, w których dominują ostrzeżenia przed różnymi karami w wyniku odejścia ludzi od Boga i popełnianiu ciężkich grzechów przez co zachwiany zostaje ustalony porządek Boży, utrzymujący świat w istnieniu.
Objawienia prywatne dokonywać się mogą na różne sposoby; poprzez widzenia zewnętrzne lub wewnętrzne. Przeważnie łączą się z nimi jakieś przesłania, które wyrażają Bożą wolę i Jego oczekiwania lub też są wezwaniem do pokuty. Często potwierdzeniem ich autentyczności są liczne uzdrowienia tak duchowe jak i fizyczne; bądź też cuda, jak choćby te które miały miejsce w Fatimie /cud słońca/ czy pojawiająca się Krew Pana Jezusa na Hostiach. Poprzez te znaki działania Bożej Opatrzności Pan Bóg pokazuje nam, że jest żywy, prawdziwy i uczestniczy w życiu każdego z nas. Objawieniem prywatnym może być także Słowo Boże dane wewnętrznie każdemu z nas, które może dla nas samych być jakimś pouczeniem, czy też ostrzeżeniem. Słowo takie może być skierowane konkretnie do danej osoby i wyłącznie na jej potrzeby; może być też skierowane do pewnego, większego grona ludzi i być dla tej grupy ludzi Bożym przesłaniem /np."Pan Jezus mówi do kapłanów" - przez księdza Gobbiego/. W takim przypadku należy zawsze poddać analizie i ocenie Władz Kościelnych.
I tak jak Objawienie publiczne każdego z nas obowiązuje i mamy w nie wierzyć - tak nie musimy wierzyć w objawienia prywatne; nie są one obowiązujące dla naszej wiary, choć bywają one uzupełnieniem i ubogaceniem wiary w Boga.
Objawienia prywatne zawsze muszą być poddane ocenie Władz Kościelnych i po szczegółowych badaniach, które często trwają latami mogą być uznane jako prawdziwe lub też mogą okazać się objawieniami fałszywymi, które zawsze muszą być przez Kościół odrzucane, aby nie dochodziło do wypaczeń i herezji. Mówi się wtedy o objawieniach demonicznych, które są inspirowane działaniem szatana, bądź też są wynikiem czyjejś - czasami chorej wyobraźni.
Objawienia towarzyszyły ludziom już od początków chrześcijaństwa i rozpalają ogólne nimi zainteresowania, ponieważ często towarzyszą im różne zapowiedzi i proroctwa np. różnych kar Bożych jeśli ludzie się nie nawrócą. Jednak proroctwa nawet te pochodzące od Boga nie są wyrocznią, że tak właśnie się stanie /co jest w proroctwie zapowiedziane/. One zapowiadają, że to wszystko się wydarzy /co w danym proroctwie było przepowiedziane/ jeśli ludzie się nie nawrócą i dalej będą Boga obrażać ciężkimi grzechami. Jednym słowem zawsze są uwarunkowane. Słyszy się bowiem niekiedy, gdy ktoś się wypowiada, że dane proroctwo zapewne było fałszywe i było tylko czczym straszeniem, bo się nie sprawdziło. - Czy zatem lepiej byłoby gdyby się sprawdziło i aby na ludzkość spadły słusznie zresztą straszliwe kary, aby miały się one uwiarygodnić?
- Dlaczego nikt wtedy nie pomyśli, że znalazły się święte dusze, które pokutą i ofiarą swoich niewinnych cierpień odwróciły od świata Gniew Boży? - A co będzie wtedy jeśli takie dusze ofiarne się nie znajdą? - Powszechnie wiadomo jest, że w XX wieku już doszło by do wybuchu III wojny światowej, a świat uratował przed nią Święty nasz papież Jan Paweł II.
Do najczęstszych objawień należy ukazywanie się Matki Bożej. Do chwili obecnej od samych początków chrześcijaństwa ukazała się ona niezliczoną już ilość razy w różnych zakątkach kuli ziemskiej /lecz nie wszystkie one zostały uznane przez Kościół Katolicki/. Jednym z pierwszych, o których już wcześniej pisałam - jest objawienie Matki Bożej del Pilar w Saragossie jeszcze za Jej życia ziemskiego w 40 roku naszej ery. Do objawień Maryjnych najbardziej znanych, a uznanych przez Kościół Katolicki należą objawienia w: Lourdes, La Salette, Guadalupe, Gietrzwałdzie i Licheniu w Polsce /o nich będę jeszcze pisała/ oraz Fatimie. Matka Boża, która dana została każdemu z nas przez Jezusa Chrystusa w testamencie Krzyża troszcząc się o dzieci swoje ostrzega, gdy oddalamy się od Boga i obrażamy Go swymi grzechami. Do bardziej znanych objawień a uznanych przez Kościół Katolicki należą też objawienia Najświętszego Serca Pana Jezusa , które otrzymała Małgorzata Maria Alacoque w Paray - le - Monial; Cudownego Medalika udzielone Katarzynie Laboure na Rue die Bac w Paryżu czy też Świętego Michała Archanioła na Górze Gargano we Włoszech.
W czasach Starotestamentalnych funkcję ostrzegawczą spełniali prorocy. Pamiętamy, że ludzkość, która nie posłuchała ostrzeżeń Noego - Pan Bóg ukarał potopem. Ze wszystkich mieszkańców ziemi uratowany został Noe wraz z rodziną i zwierzętami oraz tak zwaną resztą, która dała początek nowemu życiu na ziemi. Niniwa zaś została uratowana, bo posłuchała ostrzeżeń i jej mieszkańcy przyoblekłszy się w wory pokutne zaczęli pościć i pokutować za swoje grzechy. Wówczas Pan Bóg odstąpił od wymierzenia jej kary. Wcześniej zniszczona została Sodoma i Gomora, bo grzechy mieszkańców tych miast wołały o pomstę do nieba.
Powszechna apostazja jaka obecnie się dokonuje i grzechy Sodomii znów wołają o pomstę do Boga. Czy świat podzieli los Sodomy i Gomory? Czy Pan Bóg ponownie ześle potop na ziemię? - A może spotka nas coś o wiele bardziej gorszego? Czy znajdą się dusze ofiarne, które modlitwą i ofiarą swoich niezasłużonych cierpień ocalą świat przed zagładą - jak ocalona została Niniwa?
Warunek spełnienia żądań Matki Bożej z Fatimy dopiero może dać odpowiedź na te pytania, lecz pamiętajmy, że dużo też zależy od nas samych. Objawienia Fatimskie są jedne z najważniejszych objawień w dziejach ludzkości od początków chrześcijaństwa. Matka Boża ukazała się sześciokrotnie w roku 1917 trojgu pastuszkom w Fatimie począwszy od maja do października każdego 13-go dnia miesiąca przekazując orędzia zapowiadające straszne kary dla świata.
- O przesłaniach Matki Bożej Fatimskiej będę pisała począwszy od lipca do października każdego 13-go dnia miesiąca.
Zamieszczony tutaj tekst o objawieniach, jest wynikiem moich przemyśleń i interpretacji, a za ich zgodność z nauką Kościoła Katolickiego przyjmuję na siebie odpowiedzialność.
Zofia Sobieraj
Zacznijmy od wyjaśnienia czym są objawienia...Jest to nadzwyczajne działanie łaski Bożej, podczas której Bóg poprzez Najświętszą Maryję /tak zwane objawienia Maryjne/, Archaniołów, Aniołów czy poszczególnych Świętych pragnąc rozmawiać z człowiekiem, wyraża mu Swoją wolę, bądź też ostrzega przed grożącymi karami, gdy człowiek popełnia grzechy i nie zachowuje Prawa ustanowionego przez Boga, zawartego w Dekalogu.
Objawienia dzielimy na publiczne, które są skierowane do całej ludzkości i objawienie prywatne.
Objawieniem publicznym jest Słowo Boże skierowane do całej ludzkości zawarte w Piśmie Świętym, które obowiązuje każdego katolika a które zobowiązany jest je słuchać, zachowywać i w nie wierzyć; w to Słowo, które Bóg do człowieka kieruje.
Niekiedy jednak przekaz zawarty w Piśmie Świętym dla przeciętnego katolika bywa trudne do zrozumienia. Wyłączne prawo do tłumaczenia Słowa Bożego posiada Nauczycielski Urząd Kościoła. Poza Nim nikt nie może dowolnie sam z siebie Go publicznie interpretować.
Poza Objawieniem publicznym istnieją też objawienia prywatne, podczas których osoba, bądź osoby wybrane otrzymują widzenia często połączone z różnymi przesłaniami, w których dominują ostrzeżenia przed różnymi karami w wyniku odejścia ludzi od Boga i popełnianiu ciężkich grzechów przez co zachwiany zostaje ustalony porządek Boży, utrzymujący świat w istnieniu.
Objawienia prywatne dokonywać się mogą na różne sposoby; poprzez widzenia zewnętrzne lub wewnętrzne. Przeważnie łączą się z nimi jakieś przesłania, które wyrażają Bożą wolę i Jego oczekiwania lub też są wezwaniem do pokuty. Często potwierdzeniem ich autentyczności są liczne uzdrowienia tak duchowe jak i fizyczne; bądź też cuda, jak choćby te które miały miejsce w Fatimie /cud słońca/ czy pojawiająca się Krew Pana Jezusa na Hostiach. Poprzez te znaki działania Bożej Opatrzności Pan Bóg pokazuje nam, że jest żywy, prawdziwy i uczestniczy w życiu każdego z nas. Objawieniem prywatnym może być także Słowo Boże dane wewnętrznie każdemu z nas, które może dla nas samych być jakimś pouczeniem, czy też ostrzeżeniem. Słowo takie może być skierowane konkretnie do danej osoby i wyłącznie na jej potrzeby; może być też skierowane do pewnego, większego grona ludzi i być dla tej grupy ludzi Bożym przesłaniem /np."Pan Jezus mówi do kapłanów" - przez księdza Gobbiego/. W takim przypadku należy zawsze poddać analizie i ocenie Władz Kościelnych.
I tak jak Objawienie publiczne każdego z nas obowiązuje i mamy w nie wierzyć - tak nie musimy wierzyć w objawienia prywatne; nie są one obowiązujące dla naszej wiary, choć bywają one uzupełnieniem i ubogaceniem wiary w Boga.
Objawienia prywatne zawsze muszą być poddane ocenie Władz Kościelnych i po szczegółowych badaniach, które często trwają latami mogą być uznane jako prawdziwe lub też mogą okazać się objawieniami fałszywymi, które zawsze muszą być przez Kościół odrzucane, aby nie dochodziło do wypaczeń i herezji. Mówi się wtedy o objawieniach demonicznych, które są inspirowane działaniem szatana, bądź też są wynikiem czyjejś - czasami chorej wyobraźni.
Objawienia towarzyszyły ludziom już od początków chrześcijaństwa i rozpalają ogólne nimi zainteresowania, ponieważ często towarzyszą im różne zapowiedzi i proroctwa np. różnych kar Bożych jeśli ludzie się nie nawrócą. Jednak proroctwa nawet te pochodzące od Boga nie są wyrocznią, że tak właśnie się stanie /co jest w proroctwie zapowiedziane/. One zapowiadają, że to wszystko się wydarzy /co w danym proroctwie było przepowiedziane/ jeśli ludzie się nie nawrócą i dalej będą Boga obrażać ciężkimi grzechami. Jednym słowem zawsze są uwarunkowane. Słyszy się bowiem niekiedy, gdy ktoś się wypowiada, że dane proroctwo zapewne było fałszywe i było tylko czczym straszeniem, bo się nie sprawdziło. - Czy zatem lepiej byłoby gdyby się sprawdziło i aby na ludzkość spadły słusznie zresztą straszliwe kary, aby miały się one uwiarygodnić?
- Dlaczego nikt wtedy nie pomyśli, że znalazły się święte dusze, które pokutą i ofiarą swoich niewinnych cierpień odwróciły od świata Gniew Boży? - A co będzie wtedy jeśli takie dusze ofiarne się nie znajdą? - Powszechnie wiadomo jest, że w XX wieku już doszło by do wybuchu III wojny światowej, a świat uratował przed nią Święty nasz papież Jan Paweł II.
Do najczęstszych objawień należy ukazywanie się Matki Bożej. Do chwili obecnej od samych początków chrześcijaństwa ukazała się ona niezliczoną już ilość razy w różnych zakątkach kuli ziemskiej /lecz nie wszystkie one zostały uznane przez Kościół Katolicki/. Jednym z pierwszych, o których już wcześniej pisałam - jest objawienie Matki Bożej del Pilar w Saragossie jeszcze za Jej życia ziemskiego w 40 roku naszej ery. Do objawień Maryjnych najbardziej znanych, a uznanych przez Kościół Katolicki należą objawienia w: Lourdes, La Salette, Guadalupe, Gietrzwałdzie i Licheniu w Polsce /o nich będę jeszcze pisała/ oraz Fatimie. Matka Boża, która dana została każdemu z nas przez Jezusa Chrystusa w testamencie Krzyża troszcząc się o dzieci swoje ostrzega, gdy oddalamy się od Boga i obrażamy Go swymi grzechami. Do bardziej znanych objawień a uznanych przez Kościół Katolicki należą też objawienia Najświętszego Serca Pana Jezusa , które otrzymała Małgorzata Maria Alacoque w Paray - le - Monial; Cudownego Medalika udzielone Katarzynie Laboure na Rue die Bac w Paryżu czy też Świętego Michała Archanioła na Górze Gargano we Włoszech.
W czasach Starotestamentalnych funkcję ostrzegawczą spełniali prorocy. Pamiętamy, że ludzkość, która nie posłuchała ostrzeżeń Noego - Pan Bóg ukarał potopem. Ze wszystkich mieszkańców ziemi uratowany został Noe wraz z rodziną i zwierzętami oraz tak zwaną resztą, która dała początek nowemu życiu na ziemi. Niniwa zaś została uratowana, bo posłuchała ostrzeżeń i jej mieszkańcy przyoblekłszy się w wory pokutne zaczęli pościć i pokutować za swoje grzechy. Wówczas Pan Bóg odstąpił od wymierzenia jej kary. Wcześniej zniszczona została Sodoma i Gomora, bo grzechy mieszkańców tych miast wołały o pomstę do nieba.
Powszechna apostazja jaka obecnie się dokonuje i grzechy Sodomii znów wołają o pomstę do Boga. Czy świat podzieli los Sodomy i Gomory? Czy Pan Bóg ponownie ześle potop na ziemię? - A może spotka nas coś o wiele bardziej gorszego? Czy znajdą się dusze ofiarne, które modlitwą i ofiarą swoich niezasłużonych cierpień ocalą świat przed zagładą - jak ocalona została Niniwa?
Warunek spełnienia żądań Matki Bożej z Fatimy dopiero może dać odpowiedź na te pytania, lecz pamiętajmy, że dużo też zależy od nas samych. Objawienia Fatimskie są jedne z najważniejszych objawień w dziejach ludzkości od początków chrześcijaństwa. Matka Boża ukazała się sześciokrotnie w roku 1917 trojgu pastuszkom w Fatimie począwszy od maja do października każdego 13-go dnia miesiąca przekazując orędzia zapowiadające straszne kary dla świata.
- O przesłaniach Matki Bożej Fatimskiej będę pisała począwszy od lipca do października każdego 13-go dnia miesiąca.Zamieszczony tutaj tekst o objawieniach, jest wynikiem moich przemyśleń i interpretacji, a za ich zgodność z nauką Kościoła Katolickiego przyjmuję na siebie odpowiedzialność.
Zofia Sobieraj
__________________________________________________
MATKA BOŻA DEL PILAR
Nim zacznę pisać o przepowiedniach dla Polski - nie mogę pominąć znaczenia objawień Maryjnych, które dokonywały się na przestrzeni historii zbawienia, w czasie w której Matka Zbawiciela przychodziła do nas, aby ostrzegać przed grożącymi nam karami na skutek popełnianych grzechów.
Jak dobra matka upomina swe dziecko - tak Ona - Najlepsza z wszystkich Matek zatroskana o naszą przyszłość przychodzi nas upominać i ostrzegać przed skutkami naszego odstępstwa w wierze i nie zachowywania przykazań, które pozostawił nam Pan Bóg.
Maryja, która w testamencie została pozostawiona nam przez konającego na Krzyżu Jezusa Chrystusa jako nasza Matka - z czułością troszczy się o każdego z nas; przychodzi, upomina, ostrzega, leczy nasze rany.
Mało znanym jest fakt, że już za swego ziemskiego życia ukazała się Apostołowi Jakubowi, który przebywał z misją apostolską w Hiszpanii. Było to w pierwszych latach po Zesłaniu Ducha Świętego. Apostołowie rozeszli się po całym świecie w misji głoszenia Ewangelii. Jakub Apostoł wyruszył na tereny dzisiejszej Hiszpanii; jednak jego misja okazała się niezwykle trudną, ponieważ nikt nie chciał go słuchać. Mijały lata i Jakub Apostoł zaczął tracić nadzieję i wiarę w skuteczność swojej misji. Gdy pytał Pana Boga co ma czynić - stanęła przed nim Najświętsza spośród wszystkich kobiet - Maryja z Nazaretu. Spotkanie to miało miejsce nad brzegiem rzeki Ebro w Saragossie. Ukazała mu się na alabastrowym filarze; jednej z rzymskich budowli. Otaczał Ją chór aniołów śpiewających na Jej cześć. "Maryja wtedy żyła jeszcze na ziemi, ale już odbierała hołdy w niebie, już była jego niekoronowaną Królową" /czyt.: "Świat Maryjnych Objawień" - Wincenty Łaszewski; str.10/.
Maryja ukazawszy się Apostołowi Jakubowi poprosiła, by w miejscu Jej objawienia wybudowano kaplicę i przekazała obietnicę, że mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego się nawrócą.
Święty Jakub spełnił prośbę Maryi wybudowawszy kaplicę na Jej cześć a Hiszpanie przyjęłi wiarę w Jej Syna.
Obecnie w tym miejscu wznosi się wspaniała Katedra, w której cześć odbiera Maryja na Filarze. Tam też dokonał się jeden z najbardziej nieprawdopodobnych cudów.
Miguel Juan Pellier w wieku dwudziestu lat miał amputowaną nogę. Dwa pierwsze lata swego kalectwa spędził w Sanktuarium Matki Bożej na Filarze; tam on obmywał swój kikut olejem z lamp palących się na cześć Matki Zbawiciela. W roku 1640, gdy wrócił do rodzinnej wsi Calandy w Wielkim Poście w nocy z 29 na 30 marca matka jego spostrzegła, ze spod koca wystają dwie nogi Miguela. Po dwóch latach i pięciu miesiącach od operacji Miguel Juan Pellicer odzyskał utraconą nogę.
Dla Boga bowiem nie ma rzeczy niemożliwych. Matka Boża Jest Najwspanialszą Matką, która wyniesiona do godności Królowej nieba i ziemi - troszczy się o każdego z nas i nie pozostaje obojętna na nasze losy, zwłaszcza wtedy, gdy my o pomoc Ją prosimy.
Pan Jezus obiecał przecież: "Proście, a będzie wam dane"...
MODLITWA PAPIESKA
Dnia 6 listopada 1982 r. Saragossę odwiedził Ojciec Święty Jan Paweł II. W miejscu objawienia Matki Bożej odmówił modlitwę:
Najświętsza Dziewico del Pilar!
Pomnóż nam wiarę,
umocnij nadzieję,
ożyw naszą miłość.
Przybądź z pomocą tym,
których spotykają nieszczęścia,
którym doskwiera samotność,
niewiedza,głód lub brak pracy.
Umocnij słabych w wierze.
Rozbudź u młodych
gotowość całkowitego oddania się Bogu.
Opiekuj się, o Maryjo,
po macierzyńsku tymi,
którzy Ciebie wzywają...
/za.: "Świat Maryjnych Objawień" - Wincenty Łaszewski; str.12/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz